-
1 hısım akraba
туган-тумача -
2 hısım akraba
kith and kin -
3 hısım
hısım Verwandte(r);hısım akraba(lar) (die ganze) Verwandtschaft f -
4 hısım
-
5 akraba
ро́дственник (м)* * *ро́дственник, ро́дственники, родня́hısım akraba — все [бли́зкие и да́льние] ро́дственники, вся родня́
akraba olmak — приходи́ться ро́дственником, быть в родстве́; породни́ться
uzak akraba — да́льний ро́дственник
yakın akraba — бли́зкий ро́дственник
-
6 hısım
ро́дственникhısım akraba — все [бли́зкие и да́льние] ро́дственники, родня́
-
7 akraba
-
8 hısım
"1. relative, relation; kinsman; kinswoman. 2. (a) relative by marriage, (an) in-law. - akraba kinfolk, kith and kin." -
9 родня
ж1) собир. akrabalarвся родня́ — hısım akraba
он пошёл в родню́ — soyuna çekti
2) разг. ( родственник) akrabaон мне родня́ — akrabamdır
-
10 туган-тумача
1. akraba, akrabalar2. hısım akraba, eş dost -
11 საკავშირო
s.müttefik, hısım, akraba, bağlaşık -
12 kith and kin
dostlar ve akrabalar; hisim, akraba -
13 nepotism
yakinlarini kayirma, hisim akraba kayiriciligi, dayicilik -
14 قريب
akraba; hısım; kişi oğlu; kişizade -
15 туган
akraba, kardeş, hısım -
16 قوم و خويش
akraba; hısım -
17 əqrəba
akraba, hısım -
18 qohum
akraba, hısım -
19 verwandt
akrabahısım -
20 kin
akraba, hisim
См. также в других словарях:
hısım akraba — is. Yakın ve uzak bütün akrabalar Hısım akraba bir mahallede toplandılar … Çağatay Osmanlı Sözlük
akraba — is., ç., huk., Ar. aḳribā 1) Kan veya evlilik yoluyla birbirine bağlı olan kimseler, hısım Geceleyin, babam, amcam, akrabamız, hepsi istasyonda idiler. Y. K. Beyatlı 2) Oluşma yönünden aynı kaynağa dayanan şeyler Akraba diller. 3) mec. Biri,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
hısım — is., huk., Ar. ḫiṣm 1) Akraba 2) Dede ve nineleri bir olanlardan her biri Birleşik Sözler hısım akraba … Çağatay Osmanlı Sözlük
hısım — akraba … Beypazari ağzindan sözcükler
HISIM — Soyca ve evlenme neticesinde aralarında bağ bulunanların beheri. Akraba … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kadaş — kardeş, hısım, akraba, I, 86, 403. 407; II, 102; II I, 62, 96, 143, 245, 382bkz: kada ş kardeş glbi yakın olan hısım, akraba, I, 369; III, 23, 327bkz: kadaş … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
sülale — is., Ar. sulāle 1) Soy, hısım akraba Üç göbek öncesi sülalemizin mezarları Üsküdar da yani İstanbulluyum. B. Felek 2) mec. Ev, aile … Çağatay Osmanlı Sözlük
sürüsüne bereket! — pek çok, pek bol Onda hısım akraba sürüsüne bereket! … Çağatay Osmanlı Sözlük
oguş — oymak; hısım, akraba I, 61, 88, 114; II, 83, 103 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
kayın — kardeş, hısım ve akraba I, 32bkz: kad ın, kazın … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
EBAİD — (Eb ad. C.) Yakın olmayan (hısım ve akraba.) * En uzak yerler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
